• Historia Szkoły

          • Historia szkoły

          • Historia najstarszej szkoły ponadgimnazjalnej w Nidzicy rozpoczyna się 8 listopada 1946r, kiedy to zabrzmiał pierwszy dzwonek w Państwowym Gimnazjum Koedukacyjnym. Początki były bardzo trudne z wielu względów: zniszczenia wojenne, braki w kadrze, braki w sprzęcie szkolnym. Mimo początkowych trudności, dzięki determinacji Adam Koniewicza w 1948 Gimnazjum przekształcono w Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego i Licealnego. Po trzech latach nauki pierwszych 29 abiturientów przystąpiło i pomyślne zdało egzamin maturalny.

            W styczniu 1953 roku szkołą została przeniesiona do odremontowanego budynku przy ulicy Jagiełły w którym znajduje się do dziś. Kolejne lata upłynęły na urządzaniu infrastruktury szkoły oraz terenu wokół - w 1955 urządzono boisko szkolne, jesienią 1956 oddano do użytku internat, a w roku szkolnym 1957/58 dzięki dużemu zaangażowaniu Pani Danuty Jedlińskiej (Kopki) rozpoczęła działalność biblioteka szkolna. Szkoła od samego początku kładła bardzo duży nacisk na wszechstronny rozwój młodzieży, stąd też liczne inicjatywy kulturalne, sportowe czy społeczne w postaci koła dramatycznego, szkolnego kabaretu czy szkolnego zespołu muzycznego, które swoje dokonania prezentowały zarówno na forum szkoły jak i szerokiej społeczności Nidzicy.

            Pierwsze 15 lat to bardzo dynamiczny okres w historii szkoły zarówno w kwestiach organizacyjnych jak i strukturalnych. W latach 1946-1961 szkołą zarządzało 6 dyrektorów – Zenon Stefański (1946-47), Adam Koniewicz (1947-51), Kazimierz Krakowski (1951-53), Kazimierz Milkamanowicz (1953-55), Julian Rojewski (1955-56), Edward Niesiobędzki (1956-61).

            Z początkiem roku szkolnego 1961/62 stanowisko dyrektora szkoły objęła Maria Drozdowicz i sprawowała tę funkcję przez 24 lata.

            W lipcu 1964 zarządzeniem Kuratora Okręgu Szkolnego w Olsztynie dotychczasowa forma szkoły podstawowej i licealnej została przekształcona w Liceum Ogólnokształcące w Nidzicy.

            Bardzo ważną datą w historii szkoły jest roku 1969. W stulecie obchodów urodzin Stanisława Wyspiańskiego Liceum otrzymało jego imię. Całe wydarzenie zostało uświetnione wystawieniem „Wesela” w reżyserii Ryszarda Karskiego. W roku szkolnym 1973/74 dzięki staraniom Pani dyrektor Marii Drozdowicz rozpoczęły się prace przy zaadaptowaniu pomieszczeń byłych zakładów zbożowych na salę gimnastyczną, którą oddano do użytku z początkiem kolejnego roku szkolnego. Kolejna dekada historii liceum upłynęła na ugruntowywaniu pozycji szkoły w sieci szkół województwa oraz w środowisku lokalnym, czego zwieńczeniem było nadanie szkole 1984 roku tytułu „Szkoły Grunwaldu” za szczególne osiągnięcia w działalności dydaktycznej i wychowawczej.

            W 1984 po raz pierwszy odbył się z inicjatywy Państwa Janiny i Stanisława Wiatrowskich oraz Barbary Doleckiej Wojewódzki Konkurs Piosenki Francuskiej. Poszerzony rok później o konkurs Prozy i Poezji funkcjonuje do dziś przez co stał się najstarszą imprezą kulturalną Nidzicy i regionu.

            W 1985 roku na emeryturę odeszła wieloletnia dyrektor Liceum p. Maria Drozdowicz a obowiązki dyrektora objął Stanisław Wiatrowski. Przełom lat 80 i 90-tych to podobnie jak w całym kraju okres dużych zmian także w szkole. W roku 1988 uruchomiono pierwszą pracownie komputerową, w roku przywrócono naukę religii w szkole, w 1992 roku dobudowano małą salkę gimnastyczną, w 1995 roku zainaugurowano wymianę młodzieży liceum ze szkołą w Chateauroux we Francji.

            Kolejną ważną datą w historii szkoły jest początek roku szkolnego 2002/2003 kiedy to progi szkoły przekroczyli pierwsi gimnazjaliści.

             

             

             

             

             

             

             

             




            W 2004 roku po 19 latach pełnienia funkcji dyrektora na emeryturę odchodzi Stanisław Wiatrowski, nowym dyrektorem zostaje sprawujący tę funkcję do dziś Bogdan Malinowski.

            W roku 2005 szkołę opuszczają pierwsi absolwenci Gimnazjum przy ZSO, licealiści zaś po raz pierwszy zdają maturę według nowych zasad.

            Ostatnia dekada to wprowadzanie szkoły w XXI wiek poprzez realizację licznych projektów krajowych i międzynarodowych (jak chociażby, Klub-Net, Miasto Młodych, Comenius czy Erasmus, remonty budynku szkoły czy sali gimnastycznej a jednocześnie kultywowanie tradycji i dorobku szkoły oraz dbałość o utrzymywanie renomy i prestiżu szkoły w środowisku oświatowym i lokalnym.